Perkeniershuis in Lautaka

Geïnterneerden: oude mannen; vrouwen en kinderen; zieken
Aantal geïnterneerden: 40 (circa)
Aantal doden: 10 (ten minste)
Informatie: De meeste 'Europese' inwoners van Banda-Neira hadden het eiland in de eerste maanden van 1942 verlaten. Mannen in de dienstplichtige leeftijd waren in januari 1942 vrijwel allen ingedeeld bij KNIL-eenheden op Ambon en Java, enkelen op Celebes en Borneo, en werden daar krijgsgevangen. De ambtenaren van het Binnenlands Bestuur en hun gezinnen waren geëvacueerd naar Ambon of Java. De feitelijke bezetting van de Banda-eilanden door een Japanse marine-eenheid vond op 19 april plaats. Vanaf half juni werden de resterende 'Europeanen' geïnterneerd: 35 tot 40 Bandanese vrouwen, kinderen en oude en zieke mannen van 'Europese afkomst en gelijkgestelden werden met een aantal leprapatiënten opgesloten in een woning, pakhuizen en andere bijgebouwen op de nootmuskaatonderneming Lautaka. Het complex was omheind met prikkeldraad en werd permanent bewaakt door Japanse militairen. Een aantal geïnterneerden werd tewerkgesteld bij de groententeelt ten behoeve van de Japanse militairen op het eiland. Voor de eigen voedselvoorziening waren de geïnterneerden aangewezen op kamptuinen, soms mocht worden gevist. Vanwege de aanwezigheid van leprapatiënten vermeden de Japanners direct contact met de geïnterneerden. Geïnterneerden die door ziekten of uitputting overleden, werden in de directe nabijheid van het kamp begraven. Het kamp heeft de gehele bezettingstijd bestaan. Die eindigde met de komst van een smaldeel van de Australische marine onder aanvoering van HMAS Hobart begin september 1945.
Commandant: Mansibo
Bewaking: Japanse militairen