Werkkamp in Doeroa

Geïnterneerden: krijgsgevangenen; mannen
Informatie: Vanaf eind 1942 werd de mannelijke bevolking van de Kai-eilanden tussen de 15 en 45 jaar gedwongen bij diverse militaire projecten te werken. Omdat de plaatselijke bevolking te klein was om deze projecten uit te voeren, werden in kampen op Java Indonesische - vooral Molukse - krijgsgevangenen geronseld en als heiho op transport gesteld. Bij vijf projecten ging het om de aanleg van vliegvelden, onder meer op Doeroa. De mannen werden ondergebracht in barakken die zij eerst van door henzelf gerooide bomen hadden moeten bouwen. Meubilair, sanitair en kookgelegenheid ontbraken. De barakken werden omheind met prikkeldraad en bewaakt door met ijzerhouten knuppels bewapende Japanse bewakers. Toen het vliegveld gereed was, moesten schuilloopgraven worden gegraven en stellingen worden gebouwd.
Literatuur: Meertens, T., "De Kei-eilanden, van God verlaten" in: B.R. Immerzeel en F. van Esch (red.), Verzet in Nederlands-Indië tegen de Japanse bezetting 1942-1945 (Den Haag 1993) blz. 149-166