Geïnterneerden: werkende mannen; vrouwen en kinderen Andere naam: Bergenbuurt, De Wijk, Goentoerbuurt Aantal geïnterneerden: 7.000 Informatie: Het grote kamp voor vrouwen en kinderen in de Bergenbuurt begon in november-december 1942 als 'beschermde wijk' bij het Merbaboepark. Halverwege 1943 was het kamp in zuidelijke richting tot de Welirangstraat, in noordelijke richting tot de Ringgitweg uitgebreid. Het kamp werd omheind met prikkeldraad en gedek. Het noordelijkste deel van het kamp was bestemd voor mannen die tijdens de Japanse bezetting moesten doorwerken en hun gezinnen. Mannen die door Japanse instanties werden afgedankt, werden overgebracht naar het Marinekampement, elders in Malang. Hun vrouwen en kinderen werden, met de andere vrouwen en kinderen uit De Wijk, naar kampen in Midden-Java overgebracht. Commandant: Kato Bewaking: inheems politiepersoneel; heiho's Kampleiding: dhr. Prins; dhr. Lakeman Literatuur: Liesker, H.A.M. e.a., Je denk, ken niet, maar kèn!! (Waddinxveen 1997) Alt, M.A., Ons kampleven gedurende de Japansche en republikeinsche bezetting (Soerabaja [ca. 1947]) Zuster van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort, Onder de gevreesde vloedgolf. Onze missie in oorlogstijd [1948]) Koblitz, F., Die Frauen von Lampersari. Im japanischen KZ auf Java (Wenen 2000) Moscou-de Ruyter, M., Vogelvrij. Het leven buiten de kampen op Java 1942-1945 (Weesp 1984)
Geïnterneerden: vrouwen en kinderen Andere naam: Bergenbuurt, De Wijk, Goentoerbuurt Informatie: Een groot deel van de Bergenbuurt had tot 1944 als kamp voor vrouwen en kinderen gefungeerd. De geïnterneerden waren eind 1943, begin 1944 overgebracht naar kampen in Midden-Java overgebracht. Een klein deel van het ontruimde kamp, aan de Ringgitweg, bleef in gebruik als opvangkamp voor behoeftige Indo-Europese vrouwen en kinderen die niet op transport waren gesteld.
Geïnterneerden: vrouwen en kinderen Andere naam: Bergenbuurt, De Wijk, Goentoerbuurt Aantal geïnterneerden: 8.000 Informatie: Vanaf november 1945 fungeerde het noordelijke deel van de Bergenbuurt als republikeins kamp, aanvankelijk voor vrouwen en kinderen, later ook voor mannen. Het kamp was ingedeeld in zes secties die elk in blokken onderverdeeld waren. Aanvankelijk bestond het kamp uit 354 huizen, in september 1946 nog uit 157 huizen. Doordat het kamp ook doorgangskamp voor evacuatietransporten was, wisselde het aantal personen in het kamp voortdurend. Soms was het kamp overvol en moesten er 70 tot 80 mensen in één huis verblijven. Aan de kampbewoners werd onder meer rijst en olie verstrekt. Er was veel ruilhandel aan het gedek. Water was schaars. Er was niet overal elektrisch licht. Onder de geïnterneerden waren vijf artsen en veel verpleegsters. In het kamp werd een ziekenhuis ingericht. Ernstig zieken of zieken met een besmettelijke aandoening werden naar het ziekenhuis in de Sawahanstraat, buiten het kamp, overgebracht. In de loop van 1946 en 1947 werden groepen geïnterneerden en evacués naar Semarang of Batavia overgebracht. Op 31 juli 1947, tijdens de eerste 'politionele actie', werden de resterende kampbewoners door Nederlandse troepen bevrijd. Bewaking: inheems politiepersoneel Kampleiding: mw. De Kroon; mw. R.M. Stoute; mw. Etchell; mw. A. Buning; mw. C. Schefmann; mw. E.Ch. Burgemeester