English / Engels
Uw zoekacties: Indische kampen

Indische kampen

beacon
<#breadcrumb#>

Ambarawa 7 in Ambarawa

Plaats: Ambarawa
Residentie: Midden-Java
Regio: Java
Ligging: Ambarawa ligt in Midden-Java, ten zuiden van Semarang. Het Militair Hospitaal stond in het zuiden van de stad.
In de periode 22 december 1942 - januari 1945 was dit een burgerkamp >>
Geïnterneerden: oude mannen; vrouwen en kinderen
Aantal geïnterneerden: 1.225
Aantal doden: 12
Informatie: In het afgekeurde Militair Hospitaal van Ambarawa werden onder het Nederlands-Indisch gouvernement twee keer mensen geïnterneerd: in 1940 Duitsers en (vermeende) NSB'ers, in december 1941 Japanners uit de Vorstenlanden. Tijdens de Japanse bezetting werd het ziekenhuis interneringskamp voor vrouwen, kinderen en oude mannen, vanaf december 1942. Begin januari 1945 werden de vrouwen en kinderen uit het ziekenhuis overgebracht naar andere kampen, oude mannen en jongens van 10 jaar en ouder bleven in het kamp achter.
Commandant: Sakai Sadao; Suzuki Susumu; Yamada
Hoofdbewakers: Yamamoto Eiji; Urata Toshitaro; Yamada; Nagamatsu; Kanemura; Kanno; Aomatsu; Yamamoto Toshio
Bewaking: inheems politiepersoneel; heiho's
Kampleiding: mw. A.C. (Annie) Scharrenberg-Franzen
Literatuur: Lenderink-Talsma, E., Vierduizend mensen en één koeiekop. Een waargebeurd verhaal van een familie in het Jappenkamp (Amsterdam 1993)

In de periode januari 1945 - 23 augustus 1945 was dit een burgerkamp >>
Geïnterneerden: jongens; oude mannen
Aantal geïnterneerden: 2.700
Aantal doden: 683 (1 januari - 15 oktober 1945)
Informatie: In januari 1945 werden de vrouwen en kinderen die geïnterneerd waren in het afgekeurde Militair Hospitaal van Ambarawa overgebracht naar andere kampen. Jongens van 10 jaar en ouder en oude mannen bleven in het kamp achter. Aan hen werden jongens en oude mannen uit andere kampen in Ambarawa en Banjoebiroe toegevoegd. De situatie in alle kampen in Ambarawa was slecht door enorme overbevolking en een ernstig gebrek aan voedsel en medicijnen.
Commandant: Suzuki Susumu; Yamada
Hoofdbewakers: Yamamoto Eiji; Urata Toshitaro; Yamada; Nagamatsu; Kanemura; Kanno; Aomatsu; Yamamoto Toshio
Bewaking: inheems politiepersoneel; heiho's
Kampleiding: ir. J. Terhenne; dhr. Kok
Literatuur: Al, J., Ambarawa, Bandoengan en de Belg Refuge. Mythe en werkelijkheid over twee Japanse kampen (Rotterdam 1994)
Wendelaar Bonga, D., Eight prison camps. A Dutch family in Japanese Java (Athens 1996)
Claassen, R. en J. van Grootheest, Getekend. Nederlanders in Japanse kampen (Den Haag 1995)
Sprang, A. van, Doodenkamp Ambarawa. Ooggetuigeverslag door den journalist en radio-omroeper Alfred van Sprang die vele maanden als ziekenverpleger gewerkt heeft in een kamp van zieken en ouden van dagen te Ambarawa (N.O.I.) (Amsterdam 1946)

In de periode 23 augustus 1945 - 10 december 1945 was dit een opvangkamp >>
Geïnterneerden: jongens; oude mannen
Aantal geïnterneerden: 2.500
Informatie: Ten tijde van de Japanse capitulatie verbleven in het afgekeurde Militair Hospitaal ongeveer 2.500 jongens van 10 jaar en ouder en oude mannen. Vanaf 24 augustus 1945 voegden jongens uit het kamp zich bij hun moeders in de kampen Banjoebiroe 12, Ambarawa 6 en Banjoebiroe 11. In de tweede helft van september werden zieken uit het kamp overgebracht naar het Militair Hospitaal in Magelang. In oktober werd een groep van 86 jongens en mannen ontvoerd door een groep pemoeda's die het kamp binnenviel. Zij werden opgesloten in Fort Willem I, elders in Ambarawa. Op 21 november sloegen de Britse en Japanse troepen die het kamp beschermden, een aanval van TKR-militairen af. 's Nachts lag het kamp onder vuur door mortieraanvallen vanuit omliggende heuvels. In de tweede week van december werd het kamp door Britse troepen ontruimd, het gebouw werd vervolgens platgebrand.
Commandant: Yamada
Bewaking: Japanse militairen; Britse militairen
Kampleiding: ir. J. Terhenne; dhr. Kok
Literatuur: Broeshart, A.C., L.W. Nagtegaal en H.G. Quik, Vrede, maar geen bevrijding. Gebeurtenissen op Midden-Java in de Bersiaptijd (Leiden 1989)
MacGillavry, A.C.A., Je kunt niet altijd huilen. Gebroken leven van een Nederlands gezin in de "Indische" oorlogsjaren (Bussum 1978-5)